2020-12-04

Polowanie zbiorowe – poszczególne etapy, przebieg

Polowania zbiorowe mogą być organizowane w określonym terminie – od początku października aż do połowy stycznia. Co istotne – mogą się one odbywać jedynie od wschodu do zachodu słońca. Myśliwi chętnie biorą w nich udział – pozwalają one nie tylko spędzić czas z innymi fanami polowań, ale też poznać ich kulturę. Jak przebiega polowanie zbiorowe? Z czego się składa i jakie zasady obowiązują uczestników? Wyjaśniamy w poniższym artykule.

Myśliwi na polowaniu zbiorowym

Kto prowadzi polowanie zbiorowe?

Polowania zbiorowe muszą być prowadzone przez odpowiednią osobę, zwaną prowadzącym. To on odpowiada za bezpieczeństwo i przestrzeganie przepisów uczestników. Co ważne – myśliwi biorący udział w omawianym wydarzeniu, muszą bezwzględnie słuchać jego poleceń – nie mają możliwości wniesienia sprzeciwu.

Odprawa – ważny etap polowania

Ważnym momentem polowań zbiorowych jest odprawa. To ceremonia rozpoczynająca, podczas której prowadzący przekazuje ważne informacje na temat obwodu łowieckiego, na którym odbywają się czynności. W jej trakcie są przekazywane także informacje o gatunkach zwierzyny, na które można polować, ale również o sygnałach informujących o przejściu do kolejnych etapów. To także czas przypomnienia najważniejszych zasad bezpieczeństwa i przeprowadzenia ewidencji uczestników biorących udział w obchodach.

Rodzaje polowań zbiorowych

Wśród polowań zbiorowych można wyróżnić:

• polowanie pędzeniami – jest to sposób pozyskiwania zwierzyny drobnej, płowej i dzikiej. Podejmowane działania są dopasowywane go gatunku, na jaki odbywa się polowanie. W przypadku zwierzyny drobnej naganiacze płoszą ją w stronę linii myśliwych. Powinni być ustawieni co około 60-80 metrów od siebie na linii głównej, ale też powinno być maksymalnie dwóch myśliwych na flankach. W takiej sytuacji liczba naganiaczy powinna być od 1,5 do 2 razy większa niż liczba osób polujących.

Dość popularne są także ciche pędzenia (druczki), które są organizowane podczas polowań na zwierzynę płową. Uczestniczy w nich jedynie kilku myśliwych i maksymalnie 2 naganiaczy.

• polowania na ptactwo i drapieżniki – podczas tego typu wydarzeń myśliwi ustawiają się co około 50 m i oddają strzały do bażantów lub innych drapieżników udających się w ich kierunku. W sytuacji, gdy są one oddawane w kierunku innych uczestników polowania, myśliwy musi strzelać pod kątem minimum 60 stopni.
• polowanie szwedzkie/austriackie/z ambon – dotyczy opolowywania dużych powierzchni – 600 – 1000 ha. Bierze w nich udział duża liczba myśliwych – 20, a nawet 30 osób, które zajmują pozycje w odkrytych ambonach, o wysokości do 2,5 m. Tego typu wydarzenia są organizowane jedynie w kompleksach leśnych, po wcześniejszym rozpoznaniu dziennych ostoi zwierzyny, tras ich przemieszania oraz wzniesienia w odpowiednich miejscach ambon.
• polowanie na dziki z psami – poza myśliwymi i naganiaczami, w polowaniu biorą udział psy. Ich zadaniem jest przeszukiwanie miotu w celu odnalezienia dzików, a następnie ich wypędzenia. Najczęściej do tych zadań wykorzystuje się psy rasy średniej i dużej – szpice czy psy gończe.
• polowanie z ptakami łowczymi – w tym wydarzeniu myśliwi z sokołami ustawieni w linii prostej poruszają się przez miot. Towarzysza im psy, które mają za zadanie wyszukiwanie ptactwa. Z kolei zadaniem sokoła jest atakowanie wypłoszonej zwierzyny. Co ważne – w jednym momencie może polować jedynie jeden ptak – reszta musi znajdować się na rękawicy sokolnika. Obowiązek ten wynika z faktu, że sokoły mogłyby rozpocząć między sobą walkę o ptactwo. Warto również wiedzieć, że w sytuacji, gdy sokół zaatakuje zwierzynę znajdującą się pod ochroną – nie ponosi on żadnej odpowiedzialności.

Każdorazowo wybór polowania uzależniony jest od obwodu łowieckiego i gatunków zwierzyny gotowej do odstrzału. Bez względu jednak na wybraną formę połowów – każde pozwalają przeżyć niesamowitą przygodę i zebrać szereg wspomnień, chociażby związanych ze staropolskimi obyczajami.

Warto również pamiętać, że wybór odstrzału jest uzależniony także od ilości osób, które biorą udział w wydarzeniu.

Pokot – obrzęd kończący polowanie

Na koniec każdego polowania zbiorowego jest organizowany pokot. To sposób na oddanie hołdu zwierzynie. Odbywa się on zgodnie ze ściśle określonymi regułami. Konieczne jest zadbanie o:

• skierowanie łbów zwierzyny do łowiska,
• właściwe podłożenie,
• ułożenie zwierzyny na prawym boku,
• hierarchię układania trofeów na pokocie.

Po zakończeniu polowania, które jest sygnalizowane odpowiednimi dźwiękami, myśliwi wysłuchują raportu przedstawianego najwyższej rangi myśliwemu. Jest to moment, w którym uczestnicy łowów oddają cześć ustrzelonej zwierzynie.

W każdym polowaniu zbiorowym bardzo ważne jest stosowanie tradycji oraz zwyczajów łowieckich. Konieczne jest stosowanie sygnałów łowieckich, języka łowieckiego czy też przeprowadzanie ceremoniałów łowieckich, zgodnie z zasadami etyki. Dzięki tym elementom nawet polowania niezakończone sukcesem pozostaną na długo w pamięci uczestników.